آویشن نوعی گیاه معطر است که از گل، برگ و روغن آن بهعنوان یک دارو در طب سنتی استفاده میشود. گاهی نیز برای درمان برخی بیماریها از آنها بهصورت ترکیبی با گیاهان دیگر استفاده میشود.
در این مقاله میخوانید
آویشن بهصورت خوراکی برای برونشیت، سرفه سیاه، گلودرد، قولنج، آرتروز، ناراحتی معده، درد معده (ورم معده)، اسهال، خواب راحت، درمان اختلال حرکتی در کودکان (دیس پراکسی)، گاز روده (نفخ شکم)، عفونت کرم انگلی و درمان اختلالات پوستی، مصرف میشود. همچنین برای افزایش جریان ادرار بهعنوان ادرارآور برای رفع عفونت و بهعنوان یک محرک اشتها مورد استفاده قرار میگیرد. برخی از افراد به دلیل گرفتگی صدا (لارنژیت)، لوزههای متورم (التهاب لوزه)، گلودرد و بوی بد دهان از خواص دمنوش آویشن نیز استفاده میکنند.
از روغن آویشن هم بهعنوان یک ماده ضد میکروب در دهانشویهها و مواد مرطوب استفاده میشود. همچنین برای درمان طاسی و برای مقابله با عفونتهای باکتریایی و قارچی روی گوش بهصورت موضعی استفاده میشود. درواقع تیمول، یکی از مواد شیمیایی موجود در آویشن است که با یک ماده شیمیایی دیگر به نام کلرهگزیدین، بهعنوان لاک دندان عمل میکند و به همین دلیل از آویشن برای عفونت دندان و جلوگیری از پوسیدگی دندان استفاده میشود.
از روغن آویشن قرمز نیز در برخی عطرها استفاده میکنند. این ماده همچنین در صابونها، مواد آرایشی و خمیردندان استفاده میشود.
آویشن با نامهای دیگری مانند آویشن معمولی، آویشن باغی وانیا یاونای، سرپولت و موارد دیگر نیز در بازار عرضه میشود.
آویشن از گیاهان بومی کرانههای اروپای مدیترانه است و استفاده دارویی و آشپزی از گیاه آویشن به هزاران سال پیش برمیگردد. جالب است بدانید کیفیت دارویی آن قبل از اینکه بهعنوان یک گیاه خوشطعم در پختوپز مورد استفاده قرار بگیرد، شناخته شد. گیاه آویشن که یکی از گیاهان مورد علاقه امپراتورها در روم باستان است، یک گیاه دارویی شفابخش و محافظتکننده محسوب میشود که در صورت مصرف بهعنوان بخشی از وعده غذایی میتواند از مسمومیت محافظت کند.
رومیان همچنین دستههای آویشن را برای تصفیه معابد و خانهها میسوزاندند و این رومیها بودند که این گیاه را به انگلستان معرفی کردند، جایی که به همان اندازه محبوبیت آن در سواحل مدیترانه محبوب شد. رایجترین کاربردهای سنتی آویشن بهعنوان دارویی برای سرفههای خشک، بهعنوان داروی هضمکننده و برای ساخت دهانشویه برای زخمها و عفونتهای دهان و گلو بود.
در حال حاضر بسیاری از انواع خاصیت آویشن نهتنها بهصورت تجربی بلکه بهصورت علمی نیز ثابت شده است. آویشن سرشار از فنل های گیاهی مانند تیمول و کارواکرول است که بهشدت ضد اسپاسم هستند و آنها را سرکوبکننده های سرفه قوی میدانند. ویژگیهای ضد باکتری و خلط آور این گیاه، مخاط ایجاد شده در سرماخوردگی را نازک میکند تا راحتتر خارج شوند. مهمترین خواص آویشن عبارتاند از:
خواص آویشن برای سرماخوردگی
یکی از کاربردهای سنتی این گیاه که در دنیای علمی مورد توجه قرار گرفته است، استفاده از آن بهعنوان داروی مؤثر برای درمان گلودرد است. اسانس آویشن یکی از قدرتمندترین ضد میکروبهای طبیعی است که محتوای کالواکرول آن سلاح اصلی در برابر بسیاری از باکتریهای مختلف است که میتواند باعث این شرایط ناخوشایند شود.
نتایج یک مطالعه اخیر در لهستان پاسخ روغن ضروری آویشن به ۱۲۰ سویه مختلف باکتری را که از بیماران مبتلا به عفونت حفره دهان، دستگاه تنفسی و دستگاه ادراری تناسلی جدا شده بودند، آزمایش کرد. آنها دریافتند که این روغن فعالیت بسیار شدیدی در برابر تمام سویههای باکتریایی از خود نشان میدهد. حتی میتواند خواصی مانند آنتیبیوتیکها داشته باشد. بنابراین یکی از راهحلهای عالی برای درمان سرماخوردگی استفاده از بخور آویشن یا مخلوط عسل و آویشن است.
خواص آویشن برایالتیام دهنده زخم
طبق تحقیقات انجام شده، ترکیبات ضدعفونیکننده – کاریوفیلن، کامفن و تیمول – موجود در آویشن از زخمها در برابر عفونتها محافظت کرده و روند بهبودی را تسریع میکند.
ویژگیهای ضد اسپاسم آویشن (بهویژه در روغن اساسی آن) به شل شدن رگها و باز شدن رگها کمک میکند که به نوبه خود فشار خون را کاهش میدهد و استرس قلب را کمتر خواهد کرد. در صورت استفاده منظم از پودر آویشن یا دمنوش آویشن، عضلات قلب تقویتشده و جریان خون بهتر انجام میشود. فشار واردشده بر قلب نیز تنظیم میشود.
آویشن با ارتقاء سلامت کلی دستگاه گوارش به سیستم هضم بدن کمک میکند. تیمول، یکی از ترکیبات فعال در این گیاه، حرکات عضلات پریستالتیک را تحریک میکند تا غذا برای مدتزمان طولانی در معده نگهداری نشود. عملکرد ضد اسپاسم این گیاه میتواند گرفتگی روده را برطرف کرده و نفخ ناشی از سوء جذب را کاهش دهد.
آویشن که بهعنوان داروی تسکیندهنده نیز شناخته میشود، به جلوگیری از تشکیل گاز در دستگاه گوارش کمک میکند و باعث حذف گازهای اضافی که به مبارزه با نفخ شکم کمک میکند، میشود. به همین دلیل از خواص آویشن برای قاعدگی و کاهش اسپاسمها و نفخ نیز استفاده میشود.
تقویت ادرار منظم برای حفظ عملکرد طبیعی کلیه ضروری است. آویشن بدون اینکه تعادل ظریف الکترولیتها را بر هم بزند، مانند یک ادرارآور طبیعی عمل میکند و باعث میشود مایعات در بدن زیاد نگهداری نشوند.
خواص آویشن برای تقویت روحیه و خلقوخو
در میان ترکیبات قدرتمند موجود در آویشن، مشخص شده است که کارواکرول تأثیر مثبتی بر خلقوخو دارد. این ماده باعث افزایش سطح دوپامین و سروتونین میشود که انتقالدهندههای عصبی برای افزایش انگیزه، تمرکز در رانندگی و بهبود کلی روحیه را فراهم میکنند. مصرف منظم این گیاه یا پخش روغن اساسی در مشعل رایحهدرمانی میتواند احساس آرامش و رفاه را تقویت کند.
آویشن یک گیاه طبیعی است که اگر بهاندازه مصرف شود میتوانید از همه فواید آویشن بهرهمند شوید و درصورتیکه با تجویز پزشک طب سنتی نیز بهصورت دارو مصرف شود مشکلی ایجاد نمیکند. اما درصورتیکه بیشازاندازه مصرف شود میتواند باعث ایجاد مشکلات گوارشی شود. استفاده از روغن آویشن بهصورت موضعی نیز مشکل خاصی ایجاد نمیکند. بااینحال به دلیل متفاوت بودن پوست افراد ممکن است در برخی از مصرفکنندگان باعث تحریکات پوستی شود. به همین دلیل اگر برای اولین بار است که میخواهید از روغن آویشن استفاده کنید باید ابتدا مقدار کمی از آن را روی قسمت کوچکی از پوستتان امتحان کنید و درصورتیکه بعد از ۲۴ ساعت علائمی مانند خارش، قرمزی و تورم ایجاد نشد میتوانید برای بقیه پوست نیز استفاده نمایید.
در مورد کودکان:
آویشن وقتی توسط کودکان در مقادیر طبیعی غذا مصرف شود، بهاحتمالزیاد ایمن است. آویشن وقتی برای مدت کوتاهی بهعنوان دارو مصرف شود نیز برای کودکان احتمالاً ایمن است. هنوز اطلاعات کافی برای دانستن اینکه آیا روغن آویشن هنگام استفاده بر روی پوست یا استفاده از طریق دهان برای کودکان بیخطر است، وجود ندارد.
آویشن برای زنان باردار و شیرده وقتیکه در مقادیر طبیعی غذا مصرف میشود، بهاحتمالزیاد ایمن است. اما مشخص نیست که آیا استفاده از آویشن به مقدار زیاد یعنی بهصورت دارویی نیز بیخطر است یا خیر؟ بنابراین اگر باردار یا شیرده هستید، به مقادیر غذایی پایبند باشید.
افرادی که به پونه کوهی یا سایر گونههای آن حساسیت دارند ممکن است به آویشن نیز حساسیت داشته باشند.
آویشن ممکن است لخته شدن خون را کند نماید. به همین دلیل مصرف آویشن ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد، بهخصوص اگر به مقدار زیاد استفاده شود.
شرایط حساس به هورمون مانند سرطان پستان، سرطان رحم، سرطان تخمدان، آندومتریوز یا فیبروم رحم: آویشن ممکن است مانند استروژن در بدن عمل کند. بنابراین اگر شرایطی دارید که ممکن است در اثر قرار گرفتن در معرض استروژن بدتر شود، از آویشن استفاده نکنید.